Vergeleken met HBV-mono-geïnfecteerde patiënten hebben patiënten die ook besmet zijn met HDV 2-3x meer kans om cirrose te ontwikkelen; 3-6x meer kans op hepatocellulair carcinoom; 2x meer kans op leverdecompensatie, levertransplantatie of overlijden.3
Recente gegevens suggereren dat het hepatitis D virus 12-60 miljoen mensen over de hele wereld treft.
Verschillende factoren dragen bij tot het gebrek aan nauwkeurige inschattingen.
Bekijk de onderstaande video om beter het ziektemechanisme te begrijpen:
HDV is een incompleet virus. Dit betekent dat de genetische code van HDV niet codeert voor alle eiwitten die het virus nodig heeft voor vermenigvuldiging en verspreiding.6
Hiervoor is het virus zowel afhankelijk van de levercellen als van een eiwit van hepatitis B, het HBsAg. HDV heeft het oppervlakte eiwit HBsAg nodig om andere levercellen te infecteren.6
HDV krijgt toegang tot niet-besmette hepatocyten door de HBsAg-envelop
HDV heeft de neiging om HBV-reproductie te onderdrukken
De virale belasting van HBV heeft echter geen invloed op de virale belasting van HDV
Behandeling met nucleoside-analogen (NA) is niet doeltreffend bij HDV
Contact met besmet bloed
Screening van HBV-patiënten helpt te identificeren aan wie indien nodig een passende zorg kan worden aangeboden.11
EASL-richtlijnen bevelen aan dat ALLE HBV-besmette patiënten moeten worden gescreend op HDV.12
Aanbevelingen AFEF 202013
Screening en diagnose voor HDV omvat twee stappen:
Een bloedtest, een zogenaamde HDV-antistoffentest, wordt gebruikt om na te gaan of iemand ooit is besmet met het hepatitis D-virus. De HDV-antistoffentest, ook wel de anti-HDV-test genoemd, zoekt naar antilichamen tegen het hepatitis D-virus in het bloed. Antilichamen zijn chemische stoffen die in de bloedbaan terechtkomen wanneer iemand besmet raakt. Het kan een paar dagen tot een paar weken duren voordat de testresultaten terugkomen.
Als de antistoffentest reactief of positief is, is er een extra test nodig om te zien of de persoon momenteel hepatitis D heeft. Deze test wordt een nucleïnezuurtest (nucleic acid test, NAT) voor HDV RNA genoemd. Een andere naam voor deze test is een PCR-test.
Als de HDV RNA-test positief is, heeft de persoon virus in het bloed.
Vermindering in HDV RNA-niveaus, wat doorgaans leidt tot een normalisering van ALT-niveaus16
Verbetering van de kwaliteit van leven
Ziekteverloop onder controle houden
Het bereiken van behandelingsdoelstellingen is gericht op het voorkomen van
langetermijncomplicaties van HDV, waaronder7:
NL-UNB-0857