Hepatitis Delta

DE LAST VAN HEPATITIS DELTA

HEPATITIS DELTA VIRUS (HDV): DE ERNSTIGSTE VORM VAN CHRONISCHE VIRALE HEPATITIS1,2

  • • Leidt tot snelle vooruitgang van leverziekte
  • • 12-60 miljoen mensen zijn besmet met HDV wereldwijd
  • • Risico op ontwikkeling van chronische hepatitis: 76%
  • • Cirrose binnen 5 jaar
  • • Hepatocellulair carcinoom binnen 10 jaar

Mensen met chronische hepatitis B (HBV) lopen een verhoogd risico op overlijden door cirrose en leverkanker, maar wie ook besmet is met HDV loopt een nog groter risico.

Vergeleken met HBV-mono-geïnfecteerde patiënten hebben patiënten die ook besmet zijn met HDV 2-3x meer kans om cirrose te ontwikkelen; 3-6x meer kans op hepatocellulair carcinoom; 2x meer kans op leverdecompensatie, levertransplantatie of overlijden.3


VERHOOGD RISICO OP LANGETERMIJNGEVOLGEN VAN VIRALE HEPATITIS
BIJ HBV/HDV-PATIËNTEN TEGENOVER HBV-MONO-INFECTIE3

hepatitis-d-gevolgen

PREVALENTIE


HEPATITIS DELTA: ZELDZAAM OF ONDERGEDIAGNOSTICEERD?

Recente gegevens suggereren dat het hepatitis D virus 12-60 miljoen mensen over de hele wereld treft.


HEPATITIS DELTA VIRUS TREFT 12-60 MILJOEN MENSEN OVER DE HELE WERELD1,3-5


hepatitis-delta-prevalentie

DE PREVALENTIE VAN HDV WORDT WAARSCHIJNLIJK ONDERSCHAT3

Verschillende factoren dragen bij tot het gebrek aan nauwkeurige inschattingen.


hepatitis-delta-screening

WAT IS HEPATITIS DELTA?

HET ZIEKTEMECHANISME

Bekijk de onderstaande video om beter het ziektemechanisme te begrijpen:



HEPATITIS DELTA IS EEN INFECTIEZIEKTE DIE DE AANWEZIGHEID VAN HBV VEREIST

HDV heeft het hepatitis B surface antigen (HBsAg) nodig als oppervlakte-eiwit om de infectie te verspreiden in de levercellen.6

Eenmaal binnen is het hepatitis delta virus genoom (1,7 kb) te klein om te coderen voor de eiwitten die nodig zijn voor de eigen reproductie en is het afhankelijk van het gastmechanisme van levercellen om zich te delen.6

HET HEPATITIS DELTA VIRUS


hepatitis-delta-virus


DE BESMETTELIJKHEID VAN HDV*8


hepatitis-delta-besmettelijkheid


HDV krijgt toegang tot niet-besmette hepatocyten door de HBsAg-envelop

  1. 1. L-HBsAg bindt zich aan de NTCP-receptor
  2. 2. Dit activeert de celtoegang, wat resulteert in de afgifte van HDV ribonucleïne-eiwit in de hepatocyt
  3. 3. HDV-reproductie vindt plaats

* Adapted from ref 8. ** As recommended by EASL, AASLD and the FDA

INTERACTIE TUSSEN HDV EN HBV

HDV heeft de neiging om HBV-reproductie te onderdrukken
De virale belasting van HBV heeft echter geen invloed op de virale belasting van HDV
Behandeling met nucleoside-analogen (NA) is niet doeltreffend bij HDV

​

HEPATITIS DELTA IS EEN DOOR BLOED OVERGEDRAGEN VIRUS DAT KAN VERSPREID WORDEN VIA VERSCHILLENDE ROUTES4,9

Contact met besmet bloed

    Bronnen kunnen zijn:
  • •  Intraveneus drugsgebruik
  • •  Tatoeage geplaatst met niet-steriel materiaal
  • •  Contact met bloedproducten (bijv. ontvangers van hemodialyse)
    • Seksueel contact met een besmet persoon
    Moeder-kind overdracht (zelden)

NIET ZIEKTE SPECIFIEKE SYMPTOMEN DIE KUNNEN VOORKOMEN BIJ EEN HEPATITIS DELTA INFECTIE

  • •  Koorts
  • •  Vermoeidheid
  • •  Verlies van eetlust
  • •  Misselijkheid
  • •  Braken
  • •  Buikpijn
  • •  Donkere urine
  • •  Kleikleurige stoelgang
  • •  Pijn in de gewrichten
  • •  Geelzucht

SCREENING

VANWEGE DE ERNST VAN HDV, IS SCREENING DRINGEND NODIG

Screening van HBV-patiënten helpt te identificeren aan wie indien nodig een passende zorg kan worden aangeboden.11

EASL-richtlijnen bevelen aan dat ALLE HBV-besmette patiënten moeten worden gescreend op HDV.12

Aanbevelingen AFEF 202013

  • • Alle HBV-dragers moeten worden gescreend op HDV-infectie
  • • Deze screening moet periodiek plaatsvinden bij risicopopulaties (drugsverslaving, meerdere seksuele partners)

HDV-SCREENING IS CRUCIAAL VOOR HET IDENTIFICEREN VAN HBV/HDV-POSITIEVE PERSONEN DIE RISICO LOPEN OP EEN SNEL ZIEKTEVERLOOP14,15

Screening en diagnose voor HDV omvat twee stappen:

  • • Testen op HDV-antilichamen – screening op eerdere/huidige HDV-besmetting
  • • HDV RNA-testen – actieve HDV-besmetting bevestigen

Een bloedtest, een zogenaamde HDV-antistoffentest, wordt gebruikt om na te gaan of iemand ooit is besmet met het hepatitis D-virus. De HDV-antistoffentest, ook wel de anti-HDV-test genoemd, zoekt naar antilichamen tegen het hepatitis D-virus in het bloed. Antilichamen zijn chemische stoffen die in de bloedbaan terechtkomen wanneer iemand besmet raakt. Het kan een paar dagen tot een paar weken duren voordat de testresultaten terugkomen.

Als de antistoffentest reactief of positief is, is er een extra test nodig om te zien of de persoon momenteel hepatitis D heeft. Deze test wordt een nucleïnezuurtest (nucleic acid test, NAT) voor HDV RNA genoemd. Een andere naam voor deze test is een PCR-test.

Als de HDV RNA-test positief is, heeft de persoon virus in het bloed.

HDV BEHANDELINGSDOELSTELLINGEN

Vermindering in HDV RNA-niveaus, wat doorgaans leidt tot een normalisering van ALT-niveaus16
Verbetering van de kwaliteit van leven
Ziekteverloop onder controle houden

Het bereiken van behandelingsdoelstellingen is gericht op het voorkomen van
langetermijncomplicaties van HDV, waaronder7:

  • • cirrose
  • • hepatocellulair carcinoom (HCC)
  • • levertransplantatie
  • • levergerelateerd overlijden
Referenties
  1. Miao Z, et al. J Infect Dis 2020;221:1677–87;
  2. Stockdale AJ, et al. J Hepatol 2020;73:523–32;
  3. Da BL, Heller T, Koh C. Hepatitis D infection: from initial discovery to current investigational therapies. Gastroenterol Rep (Oxf). 2019;7(4):231-245. doi:10.1093/gastro/goz023;
  4. World Health Organization. Hepatitis D. June 24, 2022, Available at: https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/hepatitis-d (Accessed April 2023).
  5. E. Ho, et al. Coinfection of Hepatitis B and Hepatitis Delta Virus in Belgium, J. of Med Virology 85:1513–1517 (2013).
  6. Lok AS, Negro F, Asselah T, Farci P, Rizzetto M. Endpoints and new options for treatment of chronic hepatitis D. Hepatology. 2021;74(6):3479-3485. doi:10.1002/hep.32082.
  7. Farci P, Niro GA. Current and future management of chronic hepatitis D. Gastroenterol Hepatol (NY). 2018;14(6):342-351.
  8. Gilman C, et al. World J Gastroenterol 2019;25:4580–97 * Adapted from ref 8. ** As recommended by EASL, AASLD and the FDA.
  9. Niro GA, Ferro A, Cicerchia F, et al. Hepatitis delta virus: from infection to new therapeutic strategies. World J Gastroenterol. 2021;27(24):3530-3542. doi:10.3748/wjg.v27.i24.3530.
  10. Centers for Disease Control and Prevention. What is Hepatitis D – FAQ. Available at: www.cdc.gov/hepatitis/hdv/hdvfaq.htm (accessed April 2023).
  11. Terrault NA, Ghany MG. Enhanced screening for hepatitis D in the USA: overcoming the delta blues. Dig Dis Sci. 2021;66:2483-2485. doi:10.1007/s10620-020-06584-w.
  12. European Association for the Study of the Liver. EASL 2017 Clinical practice guidelines on the management of hepatitis B virus infection. J Hepatol. 2017;67(2):370-398. doi:10.1016/j. jhep.2017.03.021.
  13. AFEF. Recommandations pour le diagnostic et le suivi non invasif des maladies chroniques du foie. Juillet 2020.
  14. Ahn J, Gish RG. Hepatitis D virus: a call to screening. Gastroenterol Hepatol (NY). 2014;10(10):647-686.
  15. Moore A, Mitchell J, Reau N. Clinicians fail to screen for HDV in patients with HBV despite guideline recommendations: 989. Am J Gastroenterol. 2019;114(Supplement):S574-S575. doi:10.14309/01.ajg.0000593492.8131.
  16. Farci P, Niro GA. Current and future management of chronic hepatitis D. Gastroenterol Hepatol (NY). 2018;14(6):342-351.
  17. Wedemeyer H, Hardtke S, Manns MP. Treatment of hepatitis delta. Clin Liv Dis. 2013;2(6):237-239.

BE-UNB-0695